Lessons to learn- De heks van PB-D1

Zelden heb ik al zoveel boeken van 1 schrijver gelezen. Paulo Coelho zet je aan het denken. Met ogenschijnlijk vreemde verhalen die op zich staan. Het gaat niet zozeer om de verhaallijn op zich als wel om de citaten die je aan het denken zetten.

"De heks van Portobello" is bijzonder omdat het verhaal verteld wordt via verschillende interviews met mensen die de hoofdpersoon ooit ontmoette. Zowieso een afwijkende en daardoor interessante manier om een verhaal te vertellen. Het verhaal op zich vind ik minder dan "De Alchemist" of "Elf minuten". Toch arceer ik in dit boek ook weer een aantal citaten om later terug te lezen en over na te denken.

Wat boeit aan dit boek is dan ook niet het verhaal, maar die paar bladzijden die je opnieuw naar je leven en gedrag laten kijken. Waarom doen we zo? Waarom doe ik zo?
Op sommige alinea's kan ik dan ook lang "kauwen". En weet je...mij zegt het iets, een ander haalt er wellicht iets anders uit. Wat is waar? Het gaat er tenslotte om dat iets je beweegt. Toch? Iets dat je aan het denken zet en je bewuster in het leven doet staan.

Een boek om niet zomaar in 1 blog neer te pennen. Er volgen er vast meer. Maar vandaag, later op de avond, buig ik me, vergezeld van een wijntje en kaasje, over de tekst op pagina 19. Over meesters, rituelen en talenten. Het raakt me. Niet in de laatste plaats omdat ik vandaag afscheid nam van een ex-collega. Geveld na jaren door prostaatkanker. Een man die ik zo'n 15 jaar geleden in mijn hart sloot en zag als "bobo"; kennismagnaat, brombeer met een klein hart. Respect voor een wijs man met veel kennis van alles wat alleen al naar ICT ruikt. Arie Hoogendoorn. Om nooit te vergeten. Een van de mensen die mij als verpleegkundige in 1994 wegwijs maakte in de wondere wereld van de ICT (Zorg). Naast alle andere wijze levenslessen die hij als vet" veertiger aan een 20tiger placht mee te geven :). Een meester.

De geinterviewde arts, Edda, in "De Heks van Portobello" spreekt ook over meesters. We zoeken naar meesters. Echter de leraar is iets anders dan de les. Het ritueel iets anders dan de extase en diegene die het symbool doorgeeft iets anders dan het symbool. Hoe vaak zoeken we niet naar voorbeelden? Mensen "aan wie we ons op kunnen trekken". Deze week nog sprak ik met iemand die aangaf van baan te zijn gewisseld doordat er geen senior meer was waarvan hij kon leren... "Wee diegen die zich een herder zoekt, en zich niet om zijn eigen vrijheid bekommert" schrijft het boek van Paulo. Iedereen kan zijn energie bereiken. Mensen op je pad kunnen je de route laten zien. Zelf dien je het pad te bewandelen. De energie, je vaardigheden en talenten zitten echt in jezelf! De "meester" op zich is niet belangrijk, wel wat deze je laat zien. En tenslotte wat je er zelf mee doet (of durf te doen).

Wellicht haal ik uit die ene alinea iets anders dan bedoeld. Maar ja het gaat tenslotte om de les die ik eruit lees en niet om "meester Paulo" ;).

Arie, bedankt. Bedankt voor dat je er was. Een man om nooit te vergeten. Lessen om van te leren.